Drenthe: deel 2 van 2
14 augustus 2021 - Haarlem, Nederland
Dinsdag 10 augustus
Vandaag staat een bezoek aan de Drentse hoofdstad Assen op de planning! Aangezien we Berlijn in krap 2 dagen tijd wel hadden uitgespeeld, weten we al dat onze aandachtsboog in Assen niet bijzonder groot gaat zijn. Daarom doen we rustig aan en starten we de dag, net als gisteren, met een wandeling.
Na de lunch trekken we Teun de Twingo uit de bosjes van het parkeerveldje en rijden naar Assen: een dik halfuur rijden.
Onze eerste indruk was... matig.. :
Zelfs de locals leken niet blij te worden van deze architectonische jaren '90-pareltjes.
Gelukkig werd de sfeer een stukje beter naarmate we dichter bij het centrum kwamen.
Aan de rand van het centrum bevindt zich een groepje historische gebouwen waarin nu het Drents Museum en het Drents Archief zitten gehuisvest. Een van deze gebouwen was in vroeger tijden het Huis van Bewaring. Vanuit deze gevangenis werden in 1944 maar liefst 31 verzetsmensen bevrijd die, naar later bleek, de dag daarna geëxecuteerd zouden worden. Deze actie valt op omdat er geen gewonden zijn gevallen, alle bevrijde gevangenen de oorlog hebben overleefd, en de Duitsers geen vergeldingsacties hebben uitgevoerd.
Achter een van de oude gebouwen staat een bronzen standbeeld van Bartje: een Drentse kinderboekenheld uit de jaren '30. Hij is niet zo'n fan van bruine bonen.
Nadat we deze gebouwen hadden gezien, had Jelle heel veel zin om veenlijken te begroeten. Via onze smartphone bestelden we kaartjes voor het Drents Museum waarmee we er over 10 minuten welkom waren. Jelle deed inspiratie op voor een nieuwe invulling van ons interieur. Andrea is tegen.
In een schemerig zaaltje liggen meerdere veenlijken opgebaard. Hier zijn er in Drenthe opvallend veel van gevonden. Veenlijken zijn lichamen die om verschillende redenen in het veen zijn beland. Veen is een bodemtype waarin dikke lagen plantenresten in de moerassige grond afzinken en amper vergaan doordat er vrijwel geen zuurstof aanwezig is. Vooral in het noorden van Nederland zijn dikke veenmoerassen ontstaan. Wanneer het lichaam van een mens of dier in het veen belandt, wordt het in feite gemummificeerd.
Het meisje van Yde moet ergens rondom het begin van de jaartelling zijn gestorven en was toen hooguit 16 jaar oud. Ze is duidelijk door geweld omgekomen (de strop zit nog om haar nek), maar we kunnen haar helaas niet vragen wat de reden was.
We hebben van tevoren gereserveerd bij een leuk restaurant waar we lekker hebben gegeten. 's Avonds op de camping maken we nog een wandeling door de schemer.
Die woensdag gingen we terug naar huis. De tent gaat weer de schuur van Tom en Tineke in. Tot volgend jaar..?