Dag 7 - Jüterbog

Geen dag te laat en geen dag te vroeg brak onze laatste volle dag in Duitsland aan. Genoeg leuke plekjes in de buurt om nog te verkennen, maar na een week kamperen hadden we het inmiddels ook wel weer een beetje gezien. De plaatselijke natuur hebben we (enigszins) verkend, we hebben wat leuke dorpjes, stadjes en een metropool bezocht en onze muggenbultenbingokaart is vol. Na wat willekeurig geschuif op Google Maps verkozen we Jüterbog als laatste uitstapje. Dit is een historisch dorpje op een dik halfuur rijden van de camping, en dan wel via leuke binnendoorwegen. 

In Jüterbog aangekomen werden we getrakteerd op een spectaculaire wolkenlucht boven het plein:

Zoals het een middeleeuws dorpje betaamt heeft ook Jüterbog een plaatselijk volksverhaal. Zoals altijd is dit een onnavolgbaar verhaal met in de hoofdrollen een herbergier, tovenaar en duivel. Moraal van het verhaal: zolang de duivel van hout is en jij een hamer bij je hebt, kan er weinig misgaan. Ofzo. 

Achter het pittoreske huizenblok is de Sankt Nikolai te zien, een gotische kerk uit 1307 met mooi beschilderde plafonds.

Verder waren er zulke mooie huisjes dat Bertrand niet goed keek waar hij liep en Andrea liet struikelen: 

Een overblijfsel van de oude stadsmuur: 

Aan de andere kant van het dorp vonden we bij toeval een klooster met daarin een mooi museum over de geschiedenis van het dorp. We waren de enige gasten. In het museum was van alles te zien..

van Jezusbeelden in diverse stadia van wanhoop: 

Tot vergeten skeletten die inmiddels mooi bekijks liggen om maar niet vergeten te worden: 

Een gave maquette van het dorp in vroeger tijden: 

En een schilderij van een reeks gebeurtenissen die op de artiest kennelijk een diepe indruk heeft achtergelaten, maar waar context wellicht wel nuttig was geweest: 

Eenmaal terug op de camping rekenen we alvast af bij der Fritz, zodat we morgenochtend meteen weg kunnen zodra de tent zit ingepakt. Het betalen van de rekening (€180 voor een volle week) ging natuurlijk weer gepaard met een hoop jovialiteit. Jelle flapte eruit dat hij een ukulele heeft en prompt werd een stoffige ontstemde ukulele opgeduikeld waar eerst minstens vijf minuten naar gezocht werd door de voltallige campingstaf. Nadat Jelle deze had gestemd en een indrukwekkende solo opvoerde kregen we likeurtjes (45%) met het hoofd van Luther mee. Dit leverde een sterk hervormd kopje koffie op. 

In Restaurant Berlingo werd een simpele doch voedzame couscous bereid en toen konden de kookspullen alvast worden ingepakt. Morgen staan we niet al te laat op zodat we tegen 9:30 weer kunnen rijden. 

Hoe raar en ongemakkelijk we de camping bij aankomst vonden, zo jammer vinden we het om weer te vertrekken. Voor wie ooit nog iets zoekt voor een tussenstop of langere vakantie in nabijheid van Berlijn: Camping Hoher Fläming ist sehr schön!